Kijk eens even om je heen…
Wat loopt er volgens jou naar wens in je leven en waar loop je in vast?
Welke dingen irriteren, frustreren, onderdrukken of belemmeren je op dit moment?
Misschien zijn het dingen dicht bij huis, in je gezin of op je werk, misschien zijn het eerder maatschappelijke thema’s of gedragingen van de mens op wereldvlak, misschien zijn het eerder persoonlijke dingen die je graag zou willen veranderen in jezelf en ontbreek je de handvaten… Hoe??
Dingen die je op dit moment het meest irriteren zijn de punten waarop jij het meest te bieden hebt, waar je diep vanbinnen voelt dat er iets wezenlijk anders zou kunnen… maar Hoe???
Zolang er geen antwoord komt op de hoe en je voor jezelf hebt uitgepuzzeld wat je NU al zelf kan doen om dingen anders aan te pakken, om anderen erin te inspireren, om te helpen zoeken naar een hoe die misschien zelfs ook bruikbaar kan zijn voor vele anderen…
Tot die tijd zit je in de fase van vechten, een fase van ontkenning waarin je tot uitputting toe vecht tegen spiegelbeelden…
De realiteit is dat je wel degelijk in staat bent om er iets aan te veranderen, dat je wel degelijk in staat bent om die hoge idealen en waarden ,die je van binnenuit zo duidelijk voelt, vorm te leren geven op je eigen unieke manier…
Alleen heb je nooit de opleiding of opvoeding gehad waarin je de kwaliteiten leerde die je daar voor nodig hebt: het vraagt fantasie en droomkracht, een positieve levenskijk, doorzetting, creativiteit en out of the box denken, samenwerken en verbinding op de hoogste niveaus, het vraagt vertrouwen en moed om te blijven leren uit je fouten…
Het vraagt vaardigheden om voldoende contact met je lichaam te kunnen houden om de signalen die het je continu geeft duidelijk te kunnen verstaan, niet alleen bevorderlijk voor je gezondheid, maar ook je intuïtie vaart er wel bij, het vraagt duidelijke inzichten in je eigen behoeften en verlangens en dus ook de acceptatie van je emoties die daar weer wegwijzers in zijn,.. het vraagt echt wel heel wat vaardigheden…
Ik weet niet hoe het voor jou is maar geen enkele van deze vaardigheden leerde ik ooit op school, integendeel ze werden me 1 voor 1 afgeleerd, ik leerde ze zelfs in vraag stellen.
Ik leerde op school geloven dat ik alleen maar gelukkig zou zijn als ik me zou aanpassen aan de normen, als ik goed geld wilde verdienen moest ik er keihard voor werken, ik moest harder worden want anders zou de maatschappij me opslokken…
Weet je wat, ik heb deze raad gevolgd als kind, als jong volwassenen en een groot deel van mijn volwassen leven en weet je wat ik er uit leerde?
Dat net deze levenswijze me doodongelukkig maakte zelfs tot op het punt dat ik liever uit het leven wilde stappen als dit echt de enige manier van leven zou zijn…
Ik leerde dat mijn lichaam de druk die ik mezelf oplegde niet aankon, dat ik ethisch in de knoop raakte met mezelf als ik de spelregels speelde zoals voorgeschreven en dat ik een gat in mijn hart voelde als ik te weinig tijd had voor de kinderen.
En als kers op de taart slokte de maatschappij me sowieso op… want ik voldeed niet aan de norm. Oh ja ik was een braaf kind en brave leerling, scoorde de hoogste punten en diploma’s en was niet in staat om er gelukkig mee te zijn.
Het braaf zijn en leven volgens de norm deed me zo vervreemden van mezelf dat ik er twee scheidingen op heb zitten omdat ik mijn eigen waarden niet meer kende laat staan ze kon verdedigen..
Ik heb mezelf en mijn omgeving zoveel tekort gedaan besef ik nu…
Wat ben ik blij en dankbaar dat ik jaren geleden er voor koos om zelf op zoek te gaan naar mijn antwoorden, om mezelf de vaardigheden aan te leren die ik nodig had om echt mezelf te kunnen zijn en te ontplooien naar mijn volle potentieel. Wat ben ik dankbaar dat ik na veel ploeteren sta waar ik nu sta…
Alleen voel ik nu soms een enorme pijn en verdriet als ik om me heen kijk… ik sta nu wel waar ik wilde staan maar ik zie nog zo velen ploeteren..
Vooral de kinderen en jongeren raken me tot in mijn ziel…
Oh God wat zou ik graag in staat zijn om op 1 of andere manier er een bijdrage aan te kunnen leveren om te voorkomen dat zij zichzelf allemaal moeten kwijtraken zoals ik zovele jaren.
Dat ze instaat mogen zijn om van bij de geboorte de vaardigheden te mogen behouden en verder te mogen ontwikkelen die ze nodig hebben om dit te doen…
Wat gun ik onze kinderen een opvoeding en onderwijs waar dit basisvoorwaarde zijn…
Hoe zou de wereld eruit zien als we die stap in de evolutie durven omarmen…
Imagine
I know that I’ m a dreamer but I’ m not the only one…
Liefs
Jana