Het gevaar van vergelijken…
Wie herkent dit?
Je wil heel erg graag een bepaald doel bereiken, je werkt er in jouw beleving al heel erg lang naar toe,
alleen… de resultaten lijken uit te blijven.
Je kijkt om je heen,
je ziet anderen voluit voor hun dromen gaan en de ene na de andere realiseren.
En jij vraagt jezelf af:
” Wat scheelt er met mij? Waarom lukt het mij niet? Wat doe ik verkeerd?”
Soms concludeer je dat je dan maar nog meer je best moet gaan doen en gaat je focus krampachtig naar het bereiken van het doel en vooral het gevoel van nog steeds niet geslaagd zijn. Je sleurt jezelf van de ene cursus naar de andere, je werkt dag in dag uit, je gunt jezelf geen moment van rust. Je belooft jezelf dat die er zal komen als je doel bereikt is en in tussentijd dwing je jezelf op je honger te blijven zitten en wals je over je eigen grenzen heen.
OF
Je concludeert dat je doel onbereikbaar is, jij ontoereikend bent en gooit de handdoek in de ring voordat je jezelf de vreugde van het realiseren van je droom hebt kunnen gunnen.
Als je dit herkent, bedenk dan eens even het volgende.
Stel nu eens dat jouw groei en bewegen naar je doel vergelijkbaar zou zijn met een zwangerschap.
Wat zou er gebeuren als je de baby gedwongen zou laten komen voordat de draagtijd voorbij is, omdat je vindt dat het nu wel lang genoeg geduurd heeft?
Misschien zelfs lang voordat dat prachtige wezen maximaal tot bloei is gekomen IN jou om gezond en wel geboren te worden?
Stel nu eens dat jij gewoon maar “denkt” en gelooft dat de zwangerschap nu wel lang genoeg geduurd heeft en het nu echt wel eens tijd is voor de grote actie?
Stel dat jouw denken en geloof gebaseerd is op niet correcte informatie, uit onwetendheid, uit ongeduld, uit angst om iets te missen of niet goed genoeg te zijn?
Stel nu eens dat jouw droom vergelijkbaar is met de dracht van een olifant, die welgeteld 22 maanden duurt…
22 maanden, zonder morren, dat kleine olifantje in je dragend, jezelf voeden met de meest voedende dingen zodat dat kleintje optimaal kan groeien, voldoende rust, beweging, LIEFDE, zorg en een geduldig weten dat alles verloopt zoals het mag verlopen.De nodige voorbereidingen treffen ( die wel binnen je mogelijkheden liggen buiten je, om helemaal klaar te zijn als de baby geboren wordt)
Jouw taak is, goed voor jezelf zorgen en niet vergeten dat je zwanger bent, zodat je je daar ook navenant naar blijft gedragen.
Vreugdevol en dankbaar toelevend naar, genietend van elke stap onderweg, want zolang dat kleintje in je zit krijgt het vorm IN jou, CREËER jij letterlijk en figuurlijk nieuw leven.
Vertrouwend op jezelf, op dat kleintje op het leven zelf, draag je het net zo lang in je tot het op een natuurlijke manier geboren kan worden.
Stel nu eens dat jij je zonder het te beseffen bent gaan vergelijken met een muizenmoeder.
Zij kan na 21 dagen een volledig nestje werpen en op de tijd dat jouw ene zwangerschap voltooid is, lopen er massa’s kleine muisjes rond…
De muis is niet beter dan de olifant, de babymuisjes niet minder wonderlijk dan de babyolifant… tegelijkertijd zijn ze drastisch verschillend en vragen ze een andere aanpak en ondersteuning.
En lijkt het me verstandig om voorzichtig te zijn met de vergelijking die je maakt 😉
Aan alle olifanten onder ons,
wees geduldig,
wees dankbaar dat je zorgdrager mag zijn voor jouw prachtige baby, die droom die zo graag geboren wil worden.
Geniet van de tijd dat je er nog verlangend naar uit kan kijken en zorg dat je klaar bent! Klaar om dat nieuwe leven te ontvangen op de meest aangewezen manier. Zorg maar dat je plaats genoeg in huis hebt 🙂
Want jouw lieve kleine olifant, neemt heel wat meer ruimte in dan een muisje.