Je lichaam als tempel
Ik speel graag even tolk en woordvoerder van jouw lichaam en je slapende potentieel dat je in je draagt.Kijk je voldoende naar je lichaam als tempel?
Ze heeft je al zolang zelf de boodschap willen geven, maar zoals ze me liet verstaan hoor en versta je haar niet altijd even goed.
Bezorgdheid van je lichaam
Een verschijnsel dat ze tegelijk verbazend en verontrustend vindt is dat het blijkbaar heel normaal is om “ontspannen” en momenten van stilte als een soort luxeproduct te zien. Terwijl ze er zo nood aan heeft en het voor haar een dagelijkse voeding hoort te zijn.
Niet iets wat je je maximaal een keer per week gunt tijdens een yogales of een ander rustpunt.
Sommigen hebben het geluk om het zich een paar keer per week te kunnen permiteren, maar dat zijn toch al wel de uitzonderingen op de regel. En zelfs dat gaat het doel nog behoorlijk voorbij…
Ze heeft nood aan meer kwaliteit
Het lijkt daarbij belangrijk te zijn dat die activiteit enkel buitenshuis gebeurt en met heel wat geregel gepaard gaat dat weer voor extra stress zorgt. En daardoor de ideale reden wordt om regelmatig je afspraak af te zeggen en achterover in de zetel te gaan liggen.
Niet dat ze een probleem heeft met liggen, maar ze heeft er af en toe zo nood aan dat je je relatie met haar voedt.
Dat je naar haar luistert, ze heeft je zoveel te vertellen.
Ze wil dat je er over waakt en op toe ziet dat ze alles krijgt wat ze nodig heeft om optimaal te functioneren.
Dat je HAAR voedt en ontlast van de spanningen die jullie dagelijks verzamelen, gewoon omdat je een mens bent!
Ze heeft nood aan evenwicht en niet zomaar een keer per week ver van huis.
Dat vindt ze uiteraard heel deugddoend en aangenaam, maar wat ze echt verlangt is dat ze die ontspannen staat die je daar op het einde van je activiteit ervaart, DAGELIJKS meermaals mag ervaren.
Omdat dat nodig is om een gezond spanningsniveau en fysieke, emotionele en mentale balans te verkrijgen.
Je thuis is waar je hart ligt…
Als je thuis is waar je hart ligt, ligt jouw hart dan ook bij haar, je prachtige lichaam?
Jouw tempel?
Ze vindt het pijnlijk om te zien dat ze thuis, waar haar veilige haven hoort te zijn, zo weinig aandacht krijgt…
Want thuis zijn er blijkbaar teveel stoorzenders in de vorm van onafgewerkte taken, opdringerige of lawaaierige huisgenoten, geen eigen plek in huis, schroom omdat er tijd voor zichzelf genomen wordt,…
Wat haar daar zo in choqueert is dat we het in ons westerse leven blijkbaar zo normaal zijn gaan vinden dat rust en stilte een zeldzaam goed zijn, waar je blijkbaar in je eigen thuissituatie niet op hoeft te rekenen. En waar vele van ons zelfs heel erg ongemakkelijk van worden.
Terwijl het net die rust en stilte zijn die een basisvoorwaarde zijn om lichaam en geest even letterlijk en figuurlijk op adem te laten komen. Het helpt je het natuurlijke herstel en een gezond evenwicht in je leven te bewaren. Het geeft je zicht op je ware behoeftes. Leert je je innerlijke leiding weer opmerken en volgen. Het is jouw ticket om een bewust en ontspannen leven te LEVEN ipv een leven lang in de ratrace te overleven, terwijl je lijf stijf staat van de adrenaline en elke cel van je wezen op verontrustende toeren draait.
Stress hoeft geen basisonderdeel van je dag te zijn
Wist je dat chronische stress aan de basis ligt van vrijwel elk ongemak, ziekte, mentale en emotionele overlast, relationeel probleem dat je je kan bedenken?
Wist je dat je onder voortdurende stress gewoon niet ontspannen KAN kiezen voor dat gedrag dat echt bij je past?
Wist je dat je onder stress zelfs niet eens meer achter het stuur van je eigen keven zit en gewoon geen vrije keuzes meer maakt omdat je bestuurt wordt door een klein percentage hersenmateriaal dat enkel een functie hoort te hebben in noodgevallen?
En toch…
Blijkt het de norm te zijn om dik in het rood te staan en je hoogstens een keer per week een moment te gunnen om je batterijen even (een beetje) op te laden en die winst weer terug op te souperen de week die volgt…
Als gsm, auto of bankrekening zo ver in het rood zouden staan zou men compleet in paniek schieten.
Dat het eigen lichaam, je ENIGE voortuig in dit leven waar je de volle verantwoordelijkheid voor kreeg om er goed zorg voor te dragen, want je hebt het een heel leven lang nodig en kan er geen nieuw kopen onderweg… zo stiefmoederlijk behandeld wordt snijdt me dwars door het hart.
Het kan en mag anders…
Ik voel me echt geroepen om even haar stem te vertegenwoordigen, ze heeft je zooo nodig!
Ze doet al zolang haar best om je in te fluisteren waar ze nood aan heeft, soms roept ze eens luider of legt ze je even tijdelijk lam.
Ze praat met je via pijnen, vermoeidheid, ziektes, maar ook gevoelens van verdriet, angst, boosheid, onrust, …
Ze doet je leven lang al zoveel moeite om gehoord, gezien, gerespecteerd, ontlast te worden…
Waarschijnlijk al langer dan je zelf kampt met het gebrek aan invulling van deze verlangens in je leven.
Verlangens die voor velen weggevaagd worden als onrealistisch of toch niet zo belangrijk, terwijl ze net basisbehoeftes zijn in een mensenleven.
Als je tenminste van plan bent om deze rit zo aangenaam, gezond en gelukkig mogelijk te laten verlopen en het leven te leiden waarvoor je geboren bent.
Je lijf heeft je nodig!
Het is niet jouw fout dat je bent gaan geloven dat ze het wel zonder jouw hulp kan, dat is gewoon wat je voorgeleefd en aangeleerd kreeg!
Maar ze vraagt je NU om even te pauzeren en haar boodschap voor jou even te laten doordringen:
“Help me aub”
“ik kan het niet alleen”
“ik heb je nodig”
“Geef me dagelijks momenten van aandacht aub, als je stil bent en je aandacht niet versnippert buiten je kan je me beter horen”
“Geef niet op als het moeilijk wordt, zet je zorg voor mij op de eerste plek, ik beloof je dat ik je leven zo veel gemakkelijker kan maken”
“ik vraag niet veel, gewoon meermaals dagelijks even BIJ mij zijn, je volledige aandacht in stilte bij mij hebben. Ik laat je dan voelen wat ik nodig heb zodat je me kan helpen om daarin te voorzien. De vermoeidheid, pijn, ongemakken, onrust, zwaarte zullen daardoor zoveel makkelijker oplossen of toch minstens zoveel draaglijker zijn dan nu”
Ik heb mijn boodschap overgebracht,
ik gun het jou EN je lichaam dat ze binnenkomt en motiveert om er naar te luisteren, op de manier die NU binnen je bereik ligt.
Mocht je daar graag wat extra hulp of inspiratie in ontvangen, ik bied je hieronder alvast helemaal GRATIS een geschenk aan dat onbetaalbaar is.
Dat is mijn bijdrage aan jouw geluk en liefdevol openbloeien.
Het zouden mij en je lichaam een waar genoegen zijn als je het zou aanvaarden en er op je eigen tempo mee gaat experimenteren.
Het leven is te kort om het niet ten volle te leven
En mocht jij denken dat iets dat gratis is niet diep genoeg kan inwerken wil ik er voor jou wel een ruime prijs voor vragen , wie weet blijft dit aanbod zelfs niet eeuwig gratis.
Ik WEET immers dat het meer dan goud waard is!