Valentijn

Op zich een dag als een ander…
Alleen staat hij wereldwijd in het teken van LIEFDE. De rijkdom van liefde zit vervat in de kleinste dingen.

Liefde,
het meest bezongen,
meest gegeerde goed.
En tegelijkertijd durf ik te stellen ook het meest gevreesde goed!

Er werden door de eeuwen heen behoorlijk wat prachtige dingen gedaan vanuit liefde en tegelijkertijd komen de grootste wanhoopsdaden vaak voort uit een aantal misverstanden over dit gouden goed.
Niets wordt vaker aanbeden en afgewezen tegelijkertijd dan liefde…

Niets kan zo diep je hart verwarmen en het pijnljk bij elkaar doen krimpen als jouw ervaring van liefde.
Geen enkele wonde gaat verder terug in de tijd dan die van (ervaren van gemis aan) liefde.

Het “schijnbare” gemis aan liefde,
verbinding die ontwricht tot afstand,
daden die schijnbaar voortkomen uit de liefde voor een ander, zelfs voor jezelf en die uiteindelijk toch eerder voortkwamen uit de energie van angst.

Angst voor afwijzing, voor falen, voor gemis, voor straf, eenzaamheid, de dood, gebrek aan bevestiging, verlangen naar goedkeuring en bewondering,…

Hoe graag je een ander ook ziet.
Een partner, kind, vriend(in), ouder, familielid, kennis, jezelf,…

Hoe vaak betrap jij jezelf er nog op dat de liefde toch nog best een voorwaardelijk trekje blijkt te hebben?
Hoe vaak heb je de neiging om de ander “vanuit liefde” zachtjes te sturen in een bepaalde richting die jij denkt dat het beste is?
Hoe vaak merk je op dat de rolluiken of muurtjes om je hart weer naar beneden schieten na een kwetsende blik, woord, afwijzing, blijk van kritiek van die ander (of jezelf)?
In welke mate ben jij je bewust van de lading die er soms nog op je vragen of woorden rust, ongeacht of je ze nu ook daadwerkelijk uitspreekt naar de ander toe?

Ik betrap mezelf nog dagelijks op aspecten waar het nog vrijer, zachter, puurder, meer open, met meer vertrouwen, onvoorwaardelijker mag en zou kunnen verlopen binnen mijn relatie met mensen die me nauw aan het hart liggen, met mezelf, met de dingen die ik doe, met God, met de aarde waar ik op mag wonen, met de vreemdelingen en al wat bekendere gezichten die ik dagelijks kruis.

Voor mij is de ware kern van liefde, dat ze eeuwig kan blijven groeien en ook eeuwig mag blijven bestaan.
Dat ze vermenigvuldigt waar mensen haar delen met elkaar.
Dat ze een krachtig elixir is voor wie graag de diepere betekenis van vrijheid, eenheid, verbinding, diepgang, HEELheid wil leren kennen.

En dat we haar als mens waarschijnlijk nooit echt helemaal zullen begrijpen!
Dat ze er altijd en overal rijkelijk voor ons is en ons nooit in de steek zal laten.
Omwille van de simpele waarheid dat jij, dat ik, dat wij, LIEFDE ZIJN.

Niet om haar enkel onder specifieke voorwaarden in mondjesmaat te delen met wie of wat tijdelijk aan onze (onbewust) gestelde voorwaarden voldoet,
niet alleen in goede tijden, maar vooral op die momenten dat het heel wat minder vanzelfsprekend is om het licht in jezelf of de ander helder te zien,

Ik geloof dat net op die momenten het onze taak is als mens om te leren en wilen herinneren hoe we dat gebrek aan liefde organisch op kunnen laten vullen rechtstreeks vanuit de bron…
Ik heb mezelf heel wat jaren geleden alvast de toestemming gegeven om dit leven te beschouwen als mijn allergrootste avontuur op ontdekking naar de meest pure lagen van dat magische goedje.

Steeds meer gestript van machtsspelletjes, oude verhaaltjes, afhankelijkheid en andere vormen van “bezitname” van de ander, diens tijd, aandacht of zelfs “zijn”,…
Wat versta jij onder liefde?

En hoe rijkelijk mag ze op dit moment stromen in jouw leven?
Ik ben alvast dankbaar voor mijn partner in crime .
Wat hebben we al veel geleerd samen,
wat hebben we al veel ontdekt samen,
wat hebben we al veel gelachen, genoten, gehuild, gemokt en gepruild samen
Wat ben ik dankbaar voor onze momenten van verbinding, elkaar optillen en verlichten, wat ben ik dankbaar voor de confrontaties, botsingen en triggers van ieders rugzakje.
wat ben ik dankbaar voor de steeds meer verdiepende verbinding in vrijheid en tegelijkertijd grotere vrijheid in verbinding die er groeien mag!
Ik ben dankbaar voor de liefde die er ontvangen, gegeven, gedeeld en vermenigvuldigd mag worden .

Donderdag 15 februari staan we niet alleen als levenspartners maar ook als gebundelde “zenkracht” naast elkaar en voor een mooie groep tijdens de Relax & Piano sessie.
Wil ook jij ontspanning en genieten van het wegdromen op zachte pianoklanken komen combineren?
Ook voor jou is er nog een plekje vrij!